Αρκετές εβδομάδες αργότερα η Δάφνη και η Άλις μελετούσαν στη βιβλιοθήκη ενώ ο Φρεντ, ο Τζορτζ και ο Λι έτρεχαν από δω κι από 'κει κάνοντας φάρσες
Η Δάφνη κοίταξε την τσάντα της.
<<Οχ, ξέχασα το βιβλίο για τα Ξόρκια πάω να το φέρω>> ψυθήρησε στην Άλις και έφυγε. Καθώς περπατούσε για τον κοιτώνα του Γκρίφιντορ κάποιος την τράβηξε σε μια γωνία, κάποιος άλλος της έκλεισε το στόμα. Μόλις είδε τα πρόσωπα τους το στομάχι της σφήχτηκε, ήταν τα αγόρια που είχαν κάνει φάρσα στην Ράνια και η Δάφνη τους είχε κάνει χαλάστρα.
<<Θα σε αφήσω αν δεν φωνάξεις>> είπε απειλήτικα αυτος που της είχε κλεισει το στόμα, η Δάφνη κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.
<<Δεν θα ξανασκοράρεις σε παιχνίδι με το Σλίθεριν>>είπε εκείνος που ακόμα την κρατουσε κολλημένη στον τοίχο. Η Δάφνη που είχε βρει τη μιλιά της ρώτησε κοφτά, ελπίζοντας ότι δεν θα απαντήσουν αυτό που νόμιζε :
<<Γιατί;>>
<<Δεν θυμάσαι; διαφορετικά θα αποβληθείς από το Χόγκουαρτς>>η Δάφνη τα 'χασε
<<Το κατάλαβες;>> η Δαφνη κούνησε το κεφάλι της καταφατικά, το αγόρι την άφησε. Έτρεξε γρήγορα στον κοιτώνα της και χώθηκε μέσα στο δωμάτιό της.
"Που ειναι η Δαφνη τόση ώρα;"σκέφτηκε η Άλις καθώς μάζευε τα πράγματά της.
<<Είδατε τη Δάφνη;>>ρώτησε μόλις είδε τα αγόρια
<<Δεν ήταν μαζί σου στη βιβλιοθήκη;>>ρώτησε ο Λι αφού σταμάτησε να γελάει με την τελευταία τους φάρσα
<<Ήταν μέχρι που πήγε να πάρει ένα βιβλίο και δεν ξανάρθε>>εξήγησε η Άλις
<<Καλά στον κοιτώνα θα είναι.>>υπέθεσε ο Φρεντ. Η Άλις πηγε στο δωμάτιό τους. Βρήκε τη Δαφνη να κάθεται στο κρεβάτι της ένα δάκρυ κύλησε στο το μάγουλο της Δαφνης
<<Είσαι καλα;>> έτρεξε κοντά της.
<<Ναι!>>η Δάφνη σκουπισε τα δάκρυα της βιαστικά
<<Γιατί άργησες;>>ρώτησε μαλακά η Άλις
<<Εεε...ξεχάστηκα>>βρήκε μια χάλια δικαιολογια
<<Καλά>> είπε απογοητευμένη η Άλις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου