Αυτη ειναι μια ιστορια που εφτιαξα μονη μου βασισμενη στα βιβλια της Τζ.Κ.Ρουλινγκ. Η ιστορια διαδραματιζεται οταν ο Τζωρτζ και ο Φρεντ Ουεσλι πηγαιναν στον πρωτο τους χρόνο (και μετα συνεχιζω στους επομενους χρονους)αρχίζει λίγο πριν πανε στο Χογκουαρτς. Απολαυστε την.
Η Δάφνη ξυπνησε χαρουμενη ηταν 30 Αυγουστου αυριο θα πηγαινε να παρει ο,τι χρειαζοταν για το Χογκουαρτς. Πριν απο 3 ημερες ειχε παρει σαν δωρο ενα σκουποξυλο το συννεφο,επισης ειχε παρει ενα μικρο γατακι που το ονομασε Ρομπι. Ηταν πολυ ατακτος παρολο που τονε ειχε μονο για 3 ημερες εκανε ολο αταξιες και απο αυτες του της αταξιες δεν ειχε ξεφυγει ουτε το μαγικο πορτρετο της θειας Σαρας ουτε ομως και το αγαπημενο βαζο της μαμας. Η Δαφνη αποφασισε να παει μια βολτα με το σκουποξυλο της. Μολις πηγε να πιασει την σαροστρα 5 ακουστηκε η μητερα της: <<Μην πιασεις το σκουποξυλο μπορει να σε δουν και...>> <<Μαμα πρεπει να παω στην Ρανια να της πω οτι θα φυγω και να της πω την...ωρα που θα φυγω>προσθεσε βιαστικα. Η μητερα της δεν προλαβε να την σταματησει ειχε ηδη φυγει,τωρα η Δαφνη ηξερε οτι επρεπε να αργησει να επιστρεψει γιατι η μητερα της θα την κατσαδιαζε ασχημα. Καθως πετουσε,σε μεγαλο υψομετρο γαι να μην την δει κανενας μακγλ,ξαφνικα ειδε δυο αγορια να πετουν λιγο πιο πανω το ενα αγορι ηταν μελαχρινο το ιδιο και το αλλο η Δαφνη παρατηρησε οτι ειχαν και οι τρεις τους ειχαν το ιδιο μοντελο σκουποξυλο. Η Δαφνη κοιταζε ολη την ωρα ψηλα τα δυο αγορια που συζητουσαν,δεν το πηρε ειδηση οτι ειχε φτασει πανω απο το σπιτι της φιλης της. Τα δυο αγορια σταματησαν πανω απο το σπιτι της Ρανιας η Δαφνη κατεβηκε γρηγορα ελεγχοντας αν υπηρχαν μαγκλ τριγυρω σταθηκε πισω απο ενα δεντρο κρυβοντας το σκουποξυλο της. Τα δυο αγορια σταματησαν και κατεβηκαν απο τα σκουποξυλα και ο πρωτος μελαχρινος και μιλησε:<<Ακουσα για μια φαρσα τον μακγλ χτυπας το κουδουνι και φευγεις δεν το εχουμε δοκιμασει>> <<Ομως ποτε δεν ειναι αργα ετσι δεν ειναι;>>ειπε ο δευτερος. Χτυπησαν το κουδουνι αγορια ετρεξαν πισω απο το δεντρο τη στιγμη που η Δαφνη ετρεξε στην πορτα. Τα αγορια κοιταξαν απογοητευμενα και λιγο οργισμενα. Ενα κοριτσι με σγουρο καστανοξανθο μαλλι και μαυρισμενη <<Γεια τι κανεις; Περνα.>>Η Ρανια προχωρησε μπροστα λιγο πριν μπει Δαφνη γυρισε προς τα αγορια και τους εβγαλε τη γλωσσα:-P και μετα προχωρησε μεσα στο σπιτι της φιλης της.
<<Λοιπον,αυριο θα...φυγω>>ειπε η Δαφνη και το μπισκοτο στο χερι της κολλητης της κοντεψε να της πεσει <<Γιατι;>>ρωτησε σαστισμενη <<Θα παω σε αλλο σχολειο,γιατι ειμαι μαγισσα>>αρχισε η Δαφνη ομως η Ρανια ηδη γελουσε <<Σοβαρα μιλαω>>αρχισε να θυμωνει η Δαφνη <<Ενταξει ας πουμε οτι εισαι μαγισσα μετα;>> <<Θα παω στο Χογκουαρτς τη σχολη για Μαγειες και Ξορκια και αυριο θα παμε στην Διαγωνιο Αλεα την αγορα των μαγων>> <<Λοιπον πως μπορεις να το αποδειξεις>>διεκοψε η Ρανια <<Ελα εξω!>>. Τα κοριτσια προχωρησαν εξω παιρνοντας το σκουποξυλο της που ειχε κρυψει,η Δαφνη καθησε πανω στο σκουποξυλο της και αρχισε να πετα πεταξε αρκετα ψηλα και μετα κατεβηκε. Η Ρανια κοιταζε σαστισμενη <<Και υπαρχουν νομοι στο κοσμο των μαγων;>>ρωτησε η Ρανια λιγο ζαλισμενη,η Δαφνη την κοιταξε με ενα ενοχο χαμογελο<<Λοιπον,ναι,και ισως να ειναι παρανομο να πεταω μπροστα σε καποιον μαγκλ ή και μονο που σου ειπα οτι ειμαι μαγισσα ειναι παρανομο ομως δεν πειραζει υγεια>>γελασε η Δαφνη,η Ρανια ηταν λιγο ζαλισμενη αλλα γελουσε. Τα δυο αγορια ομως δεν ειχαν φυγει ηταν εκει πισω απο το δεντρο και οι δυο τους γελουσαν αλλα χαιρεκακα. Συνεχιζετε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή